Thursday, January 14, 2016

သမီးေလးရဲ့ ျမန္မာျပည္ခရီစဥ္- အဆံုး

အဲဒါနဲ့ အိမ္က လူၾကီးေတြနဲ့ သမီးကို ေခၚပီး ေျမနီကုန္းက ဆရာၾကီး ဆီ ေျပးၾကေတာ့တာေပါ့။ ကိုယ္ကလည္း ရာသီဥတု အေျပာင္းမွာ အိပ္ေရးပ်က္ေတာ့ အသံ၀င္ ႏွာေစးေပါ့။ သမီးအတြက္ သြားတာ ကိုယ့္ကိုပါ ေဆးေရာင္း လႊတ္လိုက္တယ္ကြယ္။ ျမန္မာေဆးဆိုပီး ေမ်းကေတာ့ ေသးမယ္ မထင္နဲ့ သမီးအတြက္ နဲ့ ကိုယ့္အတြက္ အားလံုးေပါင္း ေဆးဖိုး ၄၀၀၀၀ ေက်ာ္ ရိတ္လိုက္သဗ်ာ။ ကိုယ္လား ... အဲ့ေဆးေတြ တခုမွ ေသာက္လည္းမေသာက္ဘူး။ ကားေပၚေရာက္မွ အိမ္က မမကို မမရာ သမီးက ပူထူေနတာ မမက တားတာ မဟုတ္ဘူးလို႔..။ အဲ့တုန္းက အားပဲနာလို႔လား ပူထူေနလို႔လား မသိဘူး။ ကိုယ္မေသာက္တဲ့ ေဆးကို ေရာင္းတာ ဘလိုင္းၾကီး ၀ယ္မိလိုက္တယ္။ အလကား ပိုက္ဆံကုန္တယ္။ သမီးအတြက္ လိမ္းေဆးကေတာ့ အိုေကတာေပါ့။ ေသာက္ေဆးက ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေပမဲ့..။ သမီးေလး ၂ ရက္ေနေတာ့ သက္သာသြာတယ္။ အပူအရမ္းၾကီးရင္ ကေလးကို ေခါင္းမေလ်ွာ္ရဘူးတဲ့...။
သမီးေလးလဲ ေပါက္စနပဲ က်န္ေတာ့တယ္။

သမီးေလး ေနျပန္ေကာင္းေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ ေခ်ာင္းေတြတအားဆိုးတာ မသက္သာဘူး။ သမီးေလး ေခ်ာင္းဆိုးတာကို ေတြးမိတိုင္း သနားလိုက္တာ..။ ကိုယ့္ကိုလည္း ပိုးသတ္ေဆးပဲ တိုက္ၾကေတာ့... ေၾသာ္...ျမန္မာျပည္မယ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ပိုးသတ္ေဆးသာ ေသာက္ၾကပါ လို႔ ေဆာင္ပုဒ္ ထုတ္ရင္ ေကာင္းမလားလို႔။ ဂ်ပန္က ပါတဲ့ ေဆး လူၾကီးလည္း မတိုးပါဘူးလို႔စ္။ သက္သာတာပဲ ရိွပါ၏။

ဒီလိုနဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီကို၀င္လာပါေပါ့။ သမီးနဲ့ ကိုယ္လည္း ေနမေကာင္း သံသရာနဲ့ ဘယ္မွ မေရာက္ေတာ့ဘူး။ ေဖေဖ ကလည္း ဆရာ၀န္က လက္ေလ်ွာ့လိုက္ ေပမဲ့ ဆရာ၀န္ခန္႔မွန္းတာထက္ ပိုလာေတာ့ ေန႔တိုင္း အိမ္လာၾကည့္တဲ့ ဆရာ၀န္ခမ်ာ ... သမီးနဲ့ ေျမးကို ေတြ႔ရလို႔ ဆိုတဲ့ အေျဖမွတပါးေပါ့..။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၈ ရက္ေန႔ မွာေတာ့ ညေန ၆ နာရီေလာက္ အိမ္က ဖုန္းလာတယ္...။ အျမန္လာေတာ့တဲ့။ ကိုယ္လည္း လာမယ္။ သမီးကို ထမင္းေကြ်းရင္း တန္းလန္းမို႔. ပီးတာနဲ့ လာမယ္လို႔..။ ေဖေဖ သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ စိတ္ကို ေျဖထားခဲ့ေပမဲ့.... တကယ္သြားေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့အခါ..... မ်က္ရည္ေတြ နဲ့ေပါ့။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲျခားတယ္... ေဖေဖ...ဆံုးပီတဲ့....။ ေဖေဖ.....................................................................

က်တဲ့မ်က္ရည္ကို သုတ္။ သမီးကို ထားခဲ့ပီး ေဖေဖတို႔ အိမ္ အေျပးျပန္ရတဲ့ ခရီးဟာ... တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေၾကကြဲစရာေပါ့။ သူကလည္း အေ၀းကေန စိတ္မေကာင္းျဖစ္လို႔ေပါ့။ အဆိုးထဲက အေကာင္းတစ္ခုက ေဖေဖဟာ သူသိပ္ခ်စ္တဲ့ သမီးနဲ့ သူ႔ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ေျမးကို ေတြ႔သြားရသလို ကိုယ္ဟာလည္း ေဖေဖ အသက္ရွင္စဥ္ အနားမွာ ရိွေနႏိုင္ခဲ့တာတခုက ေျဖသာစရာပါပဲ။
အဲသည္လိုနဲ႔ပဲ ေဖေဖနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေတြ႔ရတဲ့ လမ္းမွာ ေဖေဖ့ကိုထားခဲ့ ရပီေပါ့။ ေမာင္ႏွမေတြ တည့္ေအာင္ေနပါလို႔ ေဖေဖ မွာထားခဲ့တဲ့ အတိုင္း အိမ္နဲ႔ပက္သက္တဲ့ မိသားစုနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းေတြကို ရင္မွာျမိဳသိပ္လိုက္ပီး ေဖေဖ့စကား နားေထာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ တကယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွမဆိုတာ မရိွမျဖစ္ပဲေလ။

ေဖေဖ့ကိစၥေတြ ပီးေတာ့ ျပန္ဖို႔ရက္ကလည္း သိပ္မက်န္ေတာ့တာနဲ့ သမီးကိစၥ လွည့္ရျပန္တယ္။ သမီးကိစၥ ေျပာရရင္ လ၀က ကိစၥပါလာပီဆိုေတာ့ အမ်ားေျပာတဲ့ အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသား အစစ္ေတြရဲ့ ၾကံဳေနၾက ျပသာနာ ေပါ့...။ သမီးကို သန္းေခါင္းစာရင္းသြင္းဒုကၡမ်ား ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။

ဂ်ပန္ကေန ဂ်ပန္မွာေမြးေၾကာင္း ေထာက္ခံစာကို ဂ်ပန္က ျမန္မာသံရံုးမွာ ပိုက္ဆံေပးပီး ယူခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ ျပန္ေရာက္ေတာ့တခါ အဲ့ဒီေထာက္ခံစာရယ္ ဂ်ပန္မွာေမြးတဲ့ ေဆးရံုက ရတဲ့ေမြးစားရင္းကို ဘာသာျပန္ရတယ္။ ႏိုၾကီလုပ္ဆိုလို႔ လုပ္ရတယ္။ အဲ့လိုဆိုလည္း ဒီက သံရံုးေထာက္ခံစာ က ဘာသေဘာလဲ လုပ္စားလား ရိုက္စားလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီသံရံုးက တာ၀န္ခံေတြကို မယံုလို႔ေနမယ္ထင္ပါရဲ့ေနာ္။
ေနာက္ဘာေတြ လိုလဲ သိလားဟင္.... အဟက္။ ဖေအ မေအ လက္ထပ္ထပ္စာခ်ဳပ္တဲ့ ေတာ္ေရ...။
ပီးေတာ့ သိလား သမီးရဲ့ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ေကာ္ပီကို ပံုမွန္ဆို ႏိုင္ငံအ၀င္အထြက္ ကူးေပးရင္ ပီးပိေပါ့။ မဟုတ္ဘူး...ေတာ္ေရ...။ ဘာမွမပါတဲ့ စာရြက္ေတြပါ ကူးေပးတဲ့ ေတာ္။ ဖေအ မေအ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္လဲ ဒီအတိုင္းကူးေပးတဲ့။  ပီးေတာ့ ဘာ၀န္ခံခ်က္ေတြမွန္းမသိ ... ဖေအက မေအနဲ့ ဘယ္မွာစေတြ႔ပီး ဘယ္ေန႔လပ္ထပ္ ဘယ္ရက္မွာ ဘယ္ေနရာမွာ ကေလးေမြး ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေရးပီး ခံ၀န္ခ်က္ ထိုး။ မေအကလည္း အဲသည္လို ေရးပီးခံ၀န္ခ်က္ထိုးရမတဲ့ ေတာ္တို႔ေရ...။

ကိုယ္တို႔ေက့စ္က ကိုင္တဲ့သူကသတ္သတ္။ အဲ့ဒါကို ကိုယ့္ခ်စ္ခ်စ္ အေမက အျခားတစ္ေယာက္နဲ့ မိတ္ဆက္ေတာ့ သူနဲ့လုပ္ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒါ ကိုယ္တိုတို႔႔ေပးထားတယ္ထင္လို႔ တကယ္ကိုင္တဲ့ သူက စပါယ္ရ်ယ္ ရစ္တယ္။ ကိုယ္ ေျပေျပလည္လည္ ေျပာတယ္။ ရစ္တယ္။ ပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္။ ဒီကိစၥ သိပ္ၾကာတယ္။ အသြားအျပန္အတြက္ ေငြလိုမယ္တဲ့။ ေပၚတင္ေျပာတာေနာ္။ ကိုယ္ပဲ... သိပ္အရစ္မခံႏိုင္ဘူး။ တရက္ထဲ သြားရတာ မဟုတ္ဘူး။ ၁ပတ္ေက်ာ္ေနပီ။ ကားနဲ့ ဟိုေျပးဒီေျပးလုပ္ေနရတာ။ ဟိုဟာ ဒီဟာ လဳပ္ေနတာ သိပ္စိတ္မရွည္ဘူး။ ဒဲ့ ေမးလိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလာက္ယူမလဲ ေပးမယ္။ ေျပာ... အဲ တိုးတိုးေတာ့ မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သိပ္အျမင္ကပ္ေနလို႔...ဒီေတာ့ သူ မေတာင္းရဲဘူး။ ထားခဲ့တဲ့။ အိုေခ ထားခဲ့မယ္။ ဘယ္ေတာ့ ျပန္လာယူရမလဲ ခင္ဗ်ားဖုန္းေျပာ က်ေနာ့္ဖုန္းယူထားဆိုေတာ့...ဒါမ်ိဳးက် လန္႔ေရာ...။ ကဲ ... ခင္ဗ်ားဟာ ျပန္ယူသြား...မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး..။ အိုေခ။
လာထား ျမိဳ႔နယ္မွူးဆီ ကိုယ္တိုင္၀င္လိုက္တယ္။ ဒီက အဲလိုေတြ မလုပ္ခ်င္လို႔ ေအးေအးေဆးေဆးေလး ေအာက္က၀င္ေနတာ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ  ျမိဳ႔နယ္မွဴးး ဆီ လဲ အထက္က ဖုန္းဆက္လာတယ္။ ဒီေက့စ္ကို လုပ္ေပးလိုက္ပါတဲ့..။ အမွန္က ကိုယ္နဲ့ ျမိဳ႔နယ္မွဴးက ရင္းႏီွးပီးသား ပံုမွန္ သမားရိုးက်ေလးမ်ား လုပ္လို႔ရမလား ဆိုပီး လုပ္ၾကည့္တာ။
သူ႔ကို ေခၚတယ္။ အဲ့တာေတာင္ ဆက္ရစ္တယ္။ ရစ္ေလ.. ၾကိဳက္သေလာက္ ။ အန္ကယ္လ္... သမီးထားခဲ့လိုက္ေတာ့မယ္။ သမီးမွာလုပ္စရာေတြရိွေသးတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ျပန္ေတာ့မွာ ။ ဒီေက့စ္ ထားခဲ့ပီ. ။ ရရင္ အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါေနာ္။  ဘိုင့္ဘိုင္...။ သမီးမွာ ၁ပတ္ေလာက္ရိွပီ ဒီကို လာေနတာ။  အန္ကယ္အလုပ္မ်ားေနလို႔ ၀င္မေျပာတာ။ ေက်းဇူးပါ အန္ကယ္။ ႏို႔တိုက္ ကေလးေလးတစ္ေယာက္တည္း ထားပီး လာရတာ။ ခြင့္ျပဳပါေနာ္။
အဲ့ကိစၥ ၅ လေလာက္ေတာ့ ၾကာတယ္ထင္တယ္။ အခုေတာ့ သမီးလဲ သန္းေခါင္စာရင္း၀င္သြားပါပီ။

ျပန္ခါနီး ရက္ကလည္း တအားကပ္ေနေတာ့ ၀ယ္ျခမ္းေရး အမ်ိဳးအေဆြႏုတ္ဆက္ေရးလုပ္ပီးသကာလ ျပန္ဖို႔ ၂ရက္အလို တခုေသာ ညေန ၂နာရီခြဲ မွာေပါ့........။ ပိုက္ဆံအိတ္အပါအ၀င္ ခ်စ္ခ်စ္အေမ ဖုန္းကေလးက ကိုယ့္ကို လွမ္းေနာက္တယ္။ ထီေပါက္သြားတယ္။ အိုးရွင္းမွာ ေစ်း၀ယ္ေနတုန္း ကိုယ္...သတိရလိုက္တာ... ပိုက္ဆံပါ....ပါ....ပါ။
အို...အို....ဂ်ပန္ေငြ ျမန္မာေငြ ဖုန္းအသစ္ ကားလိုင္စင္၂ခုရယ္ အျခားကဒ္ေတြရယ္ေပါ့ကြယ္။ အဲ့ဒါထက္ အေရးၾကီးတာ... ဂ်ပန္ကို ျပန္၀င္မဲ့ ကဒ္..ကိုယ့္ကဒ္ သမီးကဒ္ က်န္းမာေရး အာမခံကဒ္ေတြ ...ပါသြားတာ။
နာရီ၀က္ေလာက္ ျခားေပမဲ့ တကၠဆီနံပါတ္မသိ ။ အားလံုးအေရးၾကီးတာ...ထက္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ပါမသြားလို႔ ေက်းဇူးတင္ရတယ္။ အဲဒီလိုနဲ့ ဂ်ပန္ကို အဆက္အသြယ္ခ်က္ခ်င္းလုပ္... အျဖစ္အပ်က္ေျပာျပ။ဟိုဖက္က လ၀က ကိုခ်ိတ္ေတာ့ ရဲစခန္းေထာက္ခံခ်က္ယူတဲ့။ ျမန္မာျပည္က ဂ်ပန္သံရံုးကိုသြားေတာ့ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ၾကည့္ပီး ျပသနာေတာ့ မရိွေလာက္ပါဘူးတဲ့။ သူတို႔ေတာ့ ဘာမွ လုပ္မေပးပါဘူး။ ညက်ေတာ့ ရဲစခန္းေထာက္ခံစာ သြားေတာင္း။  မနက္က်ေတာ့ သမီးထား ပီး အဲ့ဒီစာရြက္ကိုယူပီး ဂ်ပန္ဘာသာျပန္ပီး ႏိုၾတီလုပ္။ အိမ္က လူေတြက shwe FM သြားပိုက္ဆံေပးေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ့ ျပန္သာလာရ ။ ေရထဲက်တာမွ ပလံု ျမည္မယ္။ ဘာသံမွမၾကားရတာ စိတ္ေတာင္နာတယ္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ... ျမန္မာျပည္ကေန ေနာက္တေန႔မွာ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ မျပန္ခင္ ညက သမီးနဲ့ ကိုယ္တို႔ ေရႊတိဂံု ဘုရား ဗိုလ္တေထာင္ဘုရားကို ကားနဲ့ပတ္ပီး လိုက္ပို႔ေပးတဲ့အျပင္ ေရႊဘဲမွာပါ ထမင္းလိုက္ေကြ်းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။

ထြက္ခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာဖက္က ဂ်ပန္က ကဒ္ကို ေတာင္းေပမဲ့ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူတို႔က တာ၀န္ေတာ့မယူဘူး။ ဟိုဖက္မွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ လုပ္တဲ့။ သမီးနဲ့ ၂ေယာက္တည္းမို႔ ကိုယ္တို႔က လက္မွတ္စ၀ယ္ထဲက လူတစ္ေယာက္ေတာင္းထားပါတယ္။ သမီးေလးက အဲ့အခ်ိန္က ၁ႏွစ္ ၆လပါ။ သမီးက ေသခ်ာမေျပာတတ္ေပမဲ့ သူ႔ အဘိုးအဘြားေတြနဲ့ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေနတယ္ ထင္ပါရဲ့။ ပထမေတာ့ ေလဆိပ္ထဲက ဆိုင္မွာ စားေတာ့ သူေပ်ာ္ေနပါေသးတယ္။ ကိုယ္တို႔ အထဲ၀င္ေတာ့ သူ႔အဘိုးအဘြားေတြက ဟိုးအထဲက ျမင္ေနရတဲ့ ေနရာမွာ ထိုင္ေနေတာ့ သူ႔အဘိုးအဘြားကို တခ်ိန္လံုး လက္ျပလိုက္ ေခၚလိုက္ပါပဲ။ သမီးကို သိပ္ေပမဲ့ ဘယ္လိုမွ မအိပ္ပါဘူး။ ေလယာဥ္ေပၚတက္ဖို႔တန္းစီေတာ့ ကိုယ္တို႔က တန္းစီစရာ မလိုပါဘူး။ အရင္တက္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွ သမီးေလး အိပ္ပါတယ္။ အိပ္လိုက္ ႏိုးလိုက္နဲ့ သမီးေလးနဲ့ ဂ်ပန္ေျမကို ေရာက္လာပါတယ္။ ေလယာဥ္မယ္က ခနေစာင့္ပါဆိုလို႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာပဲ သူတို႔ လာေခၚေပးတဲ့ အထိေစာင့္ေနပါတယ္။ ပီးတဲံအခါ အစစအရာရာ အဆင္ေျပစြာပဲ ပစၥည္းေတြပါ ထုတ္ေပးပီး အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားဆီ အေရာက္ပို့ေပးပါတယ္။ ဟိုဖက္မွာ  ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ပဲ ၾကည့္ပါတယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္။ သမီးကို သူ႔အေဖကို ေတြ႔ေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာ စာဖြဲ့လို႔ေတာင္ မရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ၃ေယာက္သား ေလဆိပ္ကေန ဘတ္စ္ကားစီးပီး အိမ္ကို ျပန္ၾကပါတယ္။ ကားေပၚမွာ ၃ေယာက္ထိုင္ပီး သမီးေလးလည္း အလယ္ကေန အိပ္လိုက္လာပါတယ္။ ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္နဲ့ သိပ္မေ၀းေပမဲ့ ပစၥည္းေတြ ပါေတာ့ တက္စ္ဆီနဲ့ ျပန္ၾကပါတယ္။ သမီးက အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလွစြာ အိမ္ကို မွတ္မိသလို အိမ္ခန္းကိုပါ မွတ္မိပါတယ္။  ဒီလိုနဲ့ သမီးေလး ရဲ့ ခရီးစဥ္ ပီးသြားပါပီ။

၂၀၁၅ အစမွာ ေဖေဖ ဆံုးခဲ့သလို ေငြေပ်ာက္ စိတ္ရွဳပ္ခဲ့တာေတြ အျပင္ ဒီဖက္မွာ အိမ္ေျပာင္း ေတာ့ အလုပ္ရွဴပ္ ရံုးကိစၥေတြရွဳပ္နဲ့ ဒုတိယေျမာက္ ကေလးေလးကိုပါ လက္လႊတ္ဆံုးရံွဳးခဲ့ရတဲ့ အတြက္ ၂၀၁၅ ဟာ အဆိုးမ်ားတဲ့ ႏွစ္၁ႏွစ္ပါပဲ။

၂၀၁၆ မွာ ကိုယ္အပါအ၀င္ အားလံုးေသာသူေတြ အတြက္ ကံေကာင္းျခင္း က်န္းမာျခင္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြပဲ လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။




3 comments:

  1. ကေလး ကို သန္းေခါင္ စာ၇င္းထဲ ထဲ႔ တာ ...တယ္ခက္ တယ္ ..ဟုတ္ပ ဗ်ာ...သားလဲ အခုထိ မ၇ေသးဘူး...ၿမန္မာၿပည္ေမြးစာ၇င္း အတုနဲ႔ လုပ္ ဆိုလို႔ လုပ္ေတာ႔လဲ ... ၅ႏွစ္ ေက်ာ္ ေနလို႔တဲ႔...အခုထိ မ၇ေသးဘူး..ခက္ပ ဗ်ာ... :(

    ReplyDelete
  2. I am your fan. May you and your family be well and happy in 2016 :)

    ReplyDelete